‘s Middags was het altijd zo warm, dat de kinderen in beweging moesten blijven om hun voeten niet te schroeien, met kleine dribbelpasjes, zo licht mogelijk.
Oorlog is niet alleen maar geweld en vernietiging, het is ook vluchtelingen, ontheemd zijn, misplaatst worden. Ineens niet meer een persoon zijn, maar vee. Of men ze nu met of zonder goede bedoelingen bekijkt.
Een boek uit 1947 dat in 2015 opnieuw is uitgebracht. Zijn er tegenwoordig ook goedbedoelende families die gevluchte kinderen opnemen, of is dat juist iets dat weer gedaan moet worden? Ook als er zoveel risico’s bekend zijn?
En de akker is de wereld is vol met kleine gevechten. Voor een normaal leven, tegen ziekte en vooroordelen, voor de familie, tegen de wanhoop. Goede bedoelingen zijn niet genoeg, maar komt dat door de bedoelingen of de omgeving?
Het is een wrang verhaal, eindelijk eens de invalshoek buiten de Nazi’s, NSB-ers en Joden. Zijn kinderen meer onschuldig? Waar ligt de grens tussen vluchten en ontwijken? Een goede re-publicatie.
En de akker is de wereld, Dola de Jong, Querido 1947
There's no such thing as a final opinion. 
One response to “En de akker is de wereld”
[…] van Liesbeth Bede // De zoetzure smaak van dromen // Dogma // Een verhaal met een angel // En de akker is de wereld // De Cirkel (Engelfors) // Het huis achter de wilgen // Homegoing // In Order to Live (om te […]